semana santa – anônimo

Semana Santa (anônimo alemão)

Quando Jesus de sua mãe se afastou
e a santa semana se iniciou
Maria, com dor no seu coração,
o filho indagou, com grande aflição:

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
no santo domingo, o que você vai ser?”
“Domingo, eles vão como rei me saudar
com mantos no chão e ramos no ar.”

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
na santa segunda, o que você vai ser?”
“Segunda serei peregrino, sem chão,
sem teto ou abrigo e sem proteção.”

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
e na santa terça, o que você vai ser?”
“Na terça profeta do mundo vou ser,
prevendo que terra e céu vão perecer.”

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
e na santa quarta, o que você vai ser?”
“Na quarta, ai de mim, vou ser nesta data
vendido por trinta dinheiros de prata.”

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
e na santa quinta, o que você vai ser?”
“Na quinta serei, numa casa alheia, 
cordeiro pascal na última ceia.”

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
e na santa sexta, o que você vai ser?”
“Na sexta, oh, mãe, oh, mãe, tão querida…
que a sexta ficasse de todo escondida!”

“Jesus, filho amado, eu quero saber,
no sábado santo, o que você vai ser?”
“No sábado, qual grão de trigo, jazer
na terra, esperando um novo nascer.

Domingo, porém, oh, mãe, que alegria!
Retorno da morte, retorno pro dia!
Nas mãos o estandarte com a cruz eu vou ter
E em glória você vai de novo me ver!” 

Gil Vicente 11. FARSO NOMATA AKTO DE LA FEINOJ (1512) 

la feino

Resumo:

Ginevra Pereira (Ĵinevra Perejra), sorĉistino, sin prezentas antaŭ la korteganaro. Ŝi parolas al la gereĝoj pri sia profesio kaj diras ke oni bezonas ŝin por solvi problemojn pri amo. Por tio, ŝi diras, necesas alvoki la mortintojn, promeni nuda en la tombejoj… Policano persekutas ŝin kaj pro tio ŝi sin kaŝas en la palaco. Por montri siajn kapablojn, ŝi decidas fari sorĉaĵojn. Ŝi alvokas diablon, tiu eniras kaj parolas volapukaĵon (vere li erare parolas pikardan lingvon). Ambaŭ diskutas. Ŝi prononcas la nomon de Iesuo kaj li ekparolas portugale. Ŝi ordonas ke li iru al la perditaj insuloj kaj kunportu tri marajn feinojn (sirenojn). Li iras al la infero kaj kondukas tri monaĥojn, ĉar li ne bone komprenis (en la portugala, feino – “fada”, monaĥo – “frade”. Ginevra ordonas al unu monaĵo, ke li prediku. Li prenas kiel moton la frazon de Vergilio “amor vincit omnia”, (amo ĉion venkas )kaj parolas pri la amoroj de la ĉeestantoj. Poste ŝi ĉantas amuzegan parodion de litanio. Tri feinoj envenas kaj kantas. Kaj ili sortodivenas por la gereĝoj, la princo kaj la infantoj (infantoj en Hispanio kaj Portugalio, estas la reĝidoj kiu ne estas kronheredantoj). Kiam ili divenas la sorton por la aliaj genobeloj, ili komparas ĉiun el ili kun iu besto.

GV027. Feinoj kaj Sirenoj

Qual de nós vem mais cansada
Nesta cansada jornada?
Qual de nós vem mais cansada?

Nosso mar he fortunoso,
Nosso viver lacrimoso,
E o chegar rigoroso
Ao cabo desta jornada:
Qual de nós vem mais cansada
Nesta cansada jornada?

Nós partimos caminhando
Com lagrimas suspirando
Sem saber como nem quando
Fará fim nossa jornada.
Qual de nós vem mais cansada
Nesta cansada jornada?

Kiu el ni estas pli laca
En ĉi laciga vojaĝo?
Kiu el ni estas pli laca?

Maro estas hazardeca
Nia vivado, larmiga,
Kaj la alveno rigora,
Je l’ fino de ĉi vojaĝo.
Kiu el ni estas pli laca
En ĉi laciga vojaĝo?

Ni marŝante forvojaĝis
Larmoplene ni suspiris
Sen scio pri kiel kaj kiam
Finiĝos nia vojaĝo.
Kiu el ni estas pli laca
En ĉi laciga vojaĝo?

(kantas Carmen Ziege kaj Kátia Santos)

Continue lendo “Gil Vicente 11. FARSO NOMATA AKTO DE LA FEINOJ (1512) “

Índice: a espécie humana – romance