Vojaĝo al la Ĉielo
Ĉapitroj 22 kaj 23 (lasta)
Tradukis: Jorge Teles
22 – La kafo de la astronomoj
La geknaboj kaj la azeno, doktoro Livingstone, onklino Nastasja kaj la anĝeleto malsuprenvenis sur la paŝtejo, proksime al la granda termitejo, kaj post kiam pasis la kapturniĝo, ili kuris hejmen por fervore brakumi la avinon – ĉiuj escepte la azeno, kiu tie restis por avide paŝtiĝi. Tuj kiam ili eniris en la verando kaj trovis la cilindrajn ĉapelojn kaj la promenbastonojn de la saĝuloj, ili eniris.
– Gravaj homoj en la hejmo! Kio okazas? – ekkriis la knabino. Kaj ŝi iris por spioni. – He, Peĉjo! La manĝoĉambro estas plena je strangaj korpoj…
Peĉjo ankaŭ kaŝrigardis kaj vidis, ke ŝi pravas – kaj eniris, sekvata de la aliaj. Sinjorino Benta leviĝis de ĉe la tablo kun granda ĝojo.
– Finfine! – ŝi kriis. – Grandan ektimon mi sentis… Mi ne plu volas, ke tio okazu, ĉu bone? Kiam vi foriros al novaj aventuroj, nepre sciigu min.
Kaj al la saĝuloj:
– Sinjoroj, permesu al mi prezenti miajn genepojn. Jen Peĉjo, filo de mia filino Tonika. Jen Nazulino, pri kiu ni jam multe parolis. Kaj la pupeto estas Emilja kaj ni serĉeme diras ke ŝi havas “trapikitan kornon”, kaj ĉi esprimo signifas por ni ke ŝi revolucias la mondon. Continue lendo “Monteiro Lobato en Esperanto – 04”