Lobato en Esperanto – 08

La Naftoputo de la Vicgrafo

Ĉapitroj 05 kaj 06

 

5 – Ankoraŭ la petrolo

         – Kie ni estis hieraŭ? –  demandis la granda geologiisto en la sekva instruo.

         – Vi parolis pri la morto de la putoj, – Peĉjo memoris.

         – Jes. Ĉio finiĝas en la mondo. La nafto-putoj, kiom ajn ili produktas, en ia momento komencas morti. Ili donas malpli, malpli, kaj fine ili devas esti forgesataj. La petrolo, kiu restas, ne valoras la laboron de pumpado. Sed la fakto pri tio, ke la putoj sekiĝas, ne signifas, ke la oleo-kampo formortas. Ĉi fakto ne signifas, ke ne plu ekzistas petrolo.

         – Kaj kiom multe produktas puto averaĝe? – volis scii Peĉjo.

         – Tio multe varias. Kelkaj komencas produkti nur litrojn ĉiutage. Aliaj donas milojn da tunoj. En 1934 la rusoj malfermiĝis proksime al Bakuo, puton kiu produktis pli ol 20.000 tunoj ĉiutage! Sed tre riĉaj putoj estas esceptoj. Tiuj, kiuj komenciĝas per 15 ĉiutagaj bareloj, jam meritas 10 poentojn, kaj putoj kun 100 bareloj estas bonegaj. Continue lendo “Lobato en Esperanto – 08”

Monteiro Lobato

O POÇO DO VISCONDE

 Capítulos 05 e 06

 

5 – Mais petróleo

         – Onde ficamos ontem? – perguntou no serão seguinte o grande geólogo.

         – Estávamos no esgotamento dos poços – lembrou Pedrinho.

         – Sim. Tudo se acaba neste mundo. Os poços de petróleo, por muito que produzam, em dado momento começam a morrer. Vão dando menos, menos, e por fim têm que ser abandonados; o óleo que sai já não compensa o trabalho de bombear. Mas o fato de os poços secarem não quer dizer que o campo petrolífero esteja extinto. Quer dizer apenas que saiu todo o petróleo que podia sair na vertical. A experiência demonstra que o petróleo vazado pelos poços corresponde de 15 a 35 por cento do que existe armazenado na jazida.

         – Só? – exclamou Pedrinho. – Então a maior parte fica no fundo?

         – Fica. No fundo ficam de 65 a 85 por cento do petróleo existente.

         – E o homem nada faz para conseguir esse petróleo? Continue lendo “Monteiro Lobato”

Lobato en Esperanto – 08

La naftoputo de la Vicgrafo

 Ĉapitroj 03 kaj 04

  

3 – Kiel formiĝas la petrolo

         En la tria nokto, la Vicgrafo komencis sen la kutima klasika tuseto.         Emilja plendis:

         – Vi forgesis purigi la gorĝon, Vicgrafo.

         Por plaĉi ŝin, la granda geologiisto devis ŝajnigi ke li purigas la gorĝon – sed kiel puno li komencis la istruon per ĉi tiu demando:

         – Fraŭlino Emilja, klarigu al ni, kio estas hidrokarbonido.

         La ĝenulino ne ĝenis sin kaj respondis:

         – Estas etaj miksaĵoj de io nomata hidrogeno kaj io alia nomata karbono. La buletoj de unu kuniĝas al la buletoj de alia kaj formas metanon, butanon, propanom, kaj aliajn. Ili estas gasoj aŭ likvaĵoj kiuj facile vaporiĝas, kaj ĉiuj estas brulemaj.

         – Tio ĝustas. Sed la etaj buletoj havas sciencan nomon: la atomoj. Kaj kie estas ĉi tiuj hidrokarbonidoj, Peĉjo?

         – En maraj sedimentoj, precipe proksime al marbordoj, en landoj, kiuj iam estis maroj, aŭ ene de kontinentoj, en landoj kiuj ankaŭ estis maroj. Continue lendo “Lobato en Esperanto – 08”