Trilogio de la Barkoj – Gil Vicente 18. AKTO PRI LA BARKO DE LA GLORO (1519)

la Papo

Resumo:

La lasta parto de la trilogio, la sceno de la Barko de la Paradizo, estas en la hispana kaj ne en la portugala, kiel en la du antaŭaj. La du Barkoj estas en la kajo. La Diablo plendas al la Morto ĉar ĝi nur kunportas “malriĉulaĉojn”, kaj ne venas la “granduloj kaj la riĉuloj”. La Morto promesas: “vi vidos ke okazos nenia eskapo, ekde la Grafo ĝis la Papo”. Tio, kion oni spektas tuj poste, estas majesta ritualo, preskaŭ rekviema meso, kiam ĉiu el la kondamnitoj en la preĝado ripetas instruojn kaj responsoriojn de la liturgio, frazoj de la meso por la mortintoj alterne kun religiaj tekstoj (La Libro de Ijob).  La Grafo, la Duko, la Reĝo, la Imperatoro, la Episkopo, la Arkiepiskopo, la Kardinalo kaj la Papo, ĉiuj estas forpelataj de la Anĝelo kaj kondamnitaj de la Diablo. La Diablo diras al la Papo: “Tiu, kiu staras plej alte estas pro tio devigata doni la plej bonan ekzemplon…”. La Anĝeloj anoncas la foriron. Ĉiuj genuiĝas kaj lastafoje petegas. Tamen la Anĝeloj ekforiras. Kristo aperas, etendas al la pekintoj la remojn de la barko de la Paradizo kaj kondukas ĉiujn ĉe si.

GV040. Diablo

Los hijos de Doña Sancha…      La gefiloj de Sinjorino Sanĉa…

(kantas João Batista Carneiro)

Nunca fué pena mayor…      Neniam okazis pli granda penado…

(En venonta teatraĵo, La Korteganaro de Jupitero, aperos kiel GV049)

GV041. Anĝelo

Vuestras preces y clamores,
Amigos, no son oidas:
Pésanos tales señores
Iren á aquellos ardores
Ánimas tan escogidas.
Desferir;
Ordenemos de partir;
Desferir, bota batel:
Vosotros no podeis ir,
Que en los yerros del vivir
No os acordastes dél.
Viajn preĝojn kaj petegojn,
Amikoj, neniu aŭdas;
Ĝenas nin ke tiaj moŝtoj
Iros al tiuj brulaĵoj,
Vi, elektitaj animoj.
Ni foriru;
Ni ordonu la foriron;
Ni foriru, suprenigu la savboaton;
Kaj vi ne rajtas veni,
Ĉar dum la eraroj de l’ vivo
Vi ne memoris Lin.

(parolas: Jorge Teles)
Continue lendo “Trilogio de la Barkoj – Gil Vicente 18. AKTO PRI LA BARKO DE LA GLORO (1519)”

Visitas: 272

o dia sem nome, 11

O dia sem nome, 11.

Sidney, dia 15 de abril, 2 horas da madrugada.

John Caldwell abriu a porta do quarto e entraram os quatro companheiros.
você fica de serviço hoje?
vou, mas vocês podem ficar aqui. o aparelho está arrumado, podem ouvir música.
estamos mesmo é a fim de ver aqueles filmes. já devolveu?
não. o sargento disse que só vai devolver pro dono na quinta feira. vocês dois ainda não viram?
acho que vi todos. faço confusão.
só não vale tocar punheta. Foi até o banheiro.
vocês leram o depoimento do Fred?
eu li na semana passada. falava mais da música dele do que da situação política…
não, esse é outro. a entrevista é curta. mas ele deixou bem claro que não quer ser herói, não é herói de nenhum grupo nem de revolução nenhuma.
porra, esse cara está traindo os interesses do povo.
por que traindo? ele diz que se falar demais acaba entrando numa fria.
se ele quisesse, podia mandar uma mensagem pra toda a Austrália. ele tem cobertura pra isso, é conhecido de todos.
eu não concordo. se ele faz isto, no dia seguinte é preso, quê que adiantou?
minha mãe diz que a Austrália é o único país do mundo em que o povo escolheu uma ditadura.
Visitas: 218

dante alighieri – vita nova 22. venite a intender…

Dante Alighieri – Vita Nova 22
Venite a intender li sospiri miei… (sonetto)

Venite a intender li sospiri miei,
oi cor gentili, ché pietà ‘l disia:
li quai disconsolati vanno via,
e s’e’ non fosser, di dolor morrei;
però che gli occhi mi sarebber rei,
molte fiate più ch’io non vorria,
lasso!, di pianger sì la donna mia,
che sfogasser lo cor, piangendo lei.
Voi udirete lor chiamar sovente
la mia donna gentil, che si n’è gita
a secol degno de la sua vertute;
e dispregiar talora questa vita
in persona de l’anima dolente
abbandonata de la sua salute.

(canta jorge teles)
Visitas: 335