Gil Vicente 23. FARSO PRI INÊS PEREIRA (1523)

lianor vaz

Resumo:

Inês ne akceptas sian virinan situacion, sentenila kaserolo, arestata enhejme. Pri tio ŝi kverelas kun la patrino. Venas la kunpatrino, Lianor Vaz, spiromanka, lacega. Kleriko klopodis por ŝin seksperforti (“Fratino, mi absolvos vin pere de la breviero de la sankta urbo Braga.”) Lianor venis por paroli pri edziniĝo de Inês. Ŝi kunportas leteron de svatiĝanto. Tuj poste aperas li mem, sed Inês opinias ke li estas naiva, simplulo. Ŝi ne akceptas lin, ŝi volas inteligentan viron kiu kapablas ludi la gitaron. Latão kaj Vidal, du svatantaj judoj, prezentas eskviron. Li elokvente parolas kaj ludas gitaron. Ili geedziĝas. La eskviro sin transformas en veran peston (“Mi jam najlis la fenestrojn, por ke vi ne estu ĉe ili; vi ĉi tie restos arestata, en ĉi domo tute fermita, kvazaŭ monaĥino de Oudivelas.”) Li iras al milito kaj mortas. La antaŭa svatiĝanto, la naivulo, heredis bienon kaj Inês ekziĝas kun li. Kontraŭe al la unua edzo, la nova plenumas ĉiujn dezirojn de la edzino. Antaŭa amindumanto de Inês aperas kaj nun li estas ermito kaj loĝas proksime. Rajdante la edzon, kvazaŭ li estus ĉevalo, ŝi iras por viziti la ermitejon.

GV069. Latão

Canas do amor, canas
Canas do amor.
Polo longo de hum rio
Canaval está florido,
Canas do amor.
Kanoj de amoroj, kanoj,
Kanoj de amoroj.
Laŭ la longo de l’ rivero
La kanaro tute floras,
Kanoj de amoroj.

(noto: tiam, la gejunuloj renkontiĝis en kanejo aŭ tritikejo, por amori.)

(kantas Gerson Marchiori)

GV070. Eskviro

Mal me quieren en Castilla.     Oni ne volas min en Kastilio.

(kantas Rubem Ferreira Jr)

GV071. Latão

Pelo mar vay a vela
Vela vay pelo mar.
    Surmare iras la velo
La velo iras surmare.

(kantas Gerson Marchiori)

GV072. Ĉiuj

Mal herida iba la garza
Enamorada
Sola va y gritos daba.
Vundita flugas la ardeo
Enamiĝinta
Sole iras kaj krias.

(kantas Geovani Dallagrana)

GV073. Inês

Quem bem tem e mal escolhe,
Por mal que lhe venha não sanoje.
Tiu, kiu havas bonaĵon kaj malbone elektas,
Se malbonaĵo okazas, ne plendu.

(kantas Jorge Teles)

GV074. Inês kaj Pero

Marido cuco me levades
E mais duas lousas.
– Pois assi se fazem as cousas.
Bem sabedes vós, marido,
Quanto vos quero;
Sempre fostes percebido
Pera cervo:
Agora vos tomou o demo
Com duas lousas.
– Pois assi se fazem as cousas.
Bem sabedes vós, marido,
Quanto vos amo,
Sempre fostes percebido
Pera gamo.
Carregado ides, noss’amo,
Com duas lousas.
– Pois assi se fazem as cousas.
Kukola edzo vi min kunportas
Kun pli du ŝtonoj.
– Ĉar tiele marŝas la aferoj.
Vi bone scias, ho edzo,
Ke mi vin ŝatas;
Vi ĉiam tre taŭgas
Por esti damao:
Kaj nun la diablo prenas vin
Kun ĉi du ŝtonoj.
– Ĉar tiele marŝas la afero.
Vi bone scias, ho edzo,
Ke mi vin amas;
Vi ĉiam tre taŭgas
Por esti cervo:
Kaj nun vi pene portas, ho sinjor’,
Ĉi du ŝtonojn.
– Ĉar tiele marŝas la afero.

(kantas Carmen Ziege kaj João Batista Carneiro)
Continue lendo “Gil Vicente 23. FARSO PRI INÊS PEREIRA (1523)”

Visitas: 257

Gil Vicente 22. KOMEDIO PRI RUBENA (1521)

la sorĉistino

Resumo:

Unua sceno: Prologo, kiel en la latina teatro, anoncas la okazontaĵojn. Rubena gravediĝis  de juna kleriko. Ŝi prezentas malĝojan monologon pri sia situacio (“pli doloras la pentadon ol la  akuŝo”). Ŝia servistino kondukas Akuŝistinon kiu montras kelkajn strangajn sorĉaĵojn por faciligi la akuŝon. (“Diru rapide trifoje: la vorto fariĝis karno: mi vin donacas al Sankta Sadorneto…” La Akuŝistino venigas Sorĉistinon kaj petas ke ŝi zorgu pri la junulino kaj kaŝu la akuŝon de la patro de Rubena.  Kelkaj Diabloj, laŭ ordono de la Sorĉistino forkondukas Rubenan al montaro. Tie naskiĝas knabineton, Cismena.

Dua sceno: La Sorĉistino kaj la Diabloj vartas la knabinon. Du feinoj estas alvokataj, por zorgi pri ŝi. Poste oni vidas la etan Cismenan inter ŝafistetoj. La feinoj aŭguras bonan sorton al la knabino.

Tria sceno:  Kiam Cismena estas juna la Feinoj kondukas ŝin al Kreto. Nobelulino adoptas ŝin kaj post sia morto lasas al ŝi siajn posedaĵojn. Multaj junuloj venas kiel svatiĝantoj je ŝi. Finfine ŝi edziniĝas kun princo el Sirio.

GV060. Benita

Tiempo era caballero,
Que se me acorta el vestir.
La Tempo estas kavaliro,
Kiu mallongigas al mi la vestaron. 

 (kantas Carmen Ziege)

GV061. Sorĉistino

Ru ru, menina, ru, ru,
Mourão as velhas e fiques tu
C’o a tranca no cu.
Ru, ru, knabino, ru, ru,
Mortu la maljunulinoj kaj restu vi
Kun trabo en la anus’

(kantas Jorge Teles)

GV062. Nutristino

Llevantéme un dia
Lunes de mañana.
Iam mi vekiĝis,
Lunde, matene.

(kantas Kátia Santos)

 

GV063. Sorĉistino

De las mas lindas que yo vi. Inter la plej belaj, kiujn mi vidis.

(kantas Jorge Teles)

GV064. Cismena

Grandes bandos andão na côrte,
Traga-me Deos o meu bonamore.
Multaj homoj estas en la kortego,
Ho Dio, kunportu al mi mian belan amaton.

(kantas Carmen Ziege)

GV065. Tolaĵlavistinoj

Halcon que se atreve
Con garza guerrera
Peligros espera.

Halcon que se vuela
Con garza á porfía,
Cazar la queria
Y no la recela:
Mas quien no se vela
De garza guerrera
Peligros espera.

La caza de amor
Es de altanaría;
Trabajos de dia,
De noche dolor:
Halcon cazador
Con garza tan fiera
Peligros espera.

Falko kiu aŭdacas
Kontraŭ militista ardeo
Danĝerojn trovos.

Falko kiu volas
Lukti kontraŭ ardeo
Por ĝin ĉasi
Sentime;
Sed tiu, kiu ne zorgas
Antaŭ militista ardeo
Danĝerojn trovos.

La ĉaso pro amo
Estas kun falko.
Dumtage, laboroj,
Dumnokte, doloroj.
Ĉasista falko
Kontraŭ fierega ardeo
Danĝerojn trovos.

(kantas Carmen Ziege kaj Kátia Santos)

GV066. Dario

D’amores jaço,
Quando as torço d’amores dormo.
Mi kuŝas inter amoroj,
Kiam mi ilin delogas, mi inter amoroj dormas .

(kantas Geovani Dallagrana)

GV067. Dario

Consuelo véte con Dios;
Pues ves la vida que sigo,
No pierdas tiempo conmigo.
Consuelo mal empleado,
No consueles mi tristura;
Véte á quien tiene ventura,
Y deja el desventurado.
No quiero ser consolado,
Antes me pesa contigo:
No pierdas tiempo conmigo.
Konsuelo, iru kun Dio;
Ĉar vi vidas mian vivantan vivon,
Ne perdu tempon rilate min.
Konsolo malbone uzata (*).
Ne konsolu mian malĝojon.
Iru al tiu, kiu feliĉas,
Forlasu la malfeliĉulon.
Mi ne volas konsolon,
Mi ĉagrenas antaŭ vi:
Ne perdu tempon rilate min.

(*) vortludo: Konsuelo (nomo de virino), signifas “konsolon”.

(kantas Geovani Dallagrana)

GV68. Tolaĵlavistinoj

Bien quiere el viejo,
Ay madre mia,
Bien quiere el viejo
A la niña.
Multe amas la maljunulo,
Ho panjo,
Multe amas la maljunulo
La knabinon.

(kantas Kátia Santos)
Continue lendo “Gil Vicente 22. KOMEDIO PRI RUBENA (1521)”

Visitas: 222

Gil Vicente 21. FARSO PRI LA CIGANINOJ (1521)

la ciganino

Resumo:

Eniras en la scenejo kvar ciganinoj. Ili diras ke ili estas kristaninoj kaj petas almozon. Ili volas donacojn por diri la “buena ventura”, nome, aŭguri pri la sorto de ĉiu. Tuj poste venas kvar ciganoj. Ili volas interŝanĝi ĉevalojn. Ĉiuj kantas. La ciganinoj proponas instrui al la spektantaj damoj sorĉaĵojn kaj aŭguras laŭ la linioj de la manoj. Ĉiuj kantante foriras.

GV059. Ciganinoj

En la cocina estaba el asno
Bailando,
Y dijéronme, don asno,
Que vos traen casamiento
Y os daban en axuar
Una manta y un paramiento
Hilando.
En kuirejo estis azeno
Dancanta,
Oni diris al mi, sinjor’ Azeno
Ke oni aranĝas por vi edziĝon
Kaj oni donacos al vi kiel edzovestaro
Mantelon kaj ornamaĵojn
Ŝpinotajn.

(kantas Jorge Teles)
Continue lendo “Gil Vicente 21. FARSO PRI LA CIGANINOJ (1521)”

Visitas: 368