Lobato en Esperanto – 06

Fabloj

 Fabloj 8. 9. 10, 11, 12, 13 kaj 14

 Tradukis Jorge Teles

 

 08 – La maljunulo, la knabo kaj la mulo

         La maljunulo alvokis la filon kaj diris:

         – Iru al la paŝtejo, prenu la etan makulitan mulon kaj preparu vin por iri kun mi al la urbo, ĉar mi volas vendi la beston.

         La knabo iris kaj alportis la mulon. Li prenis la skrapilon, brosis ĝin, kaj ili foriris. Ili iris piede, tirante ĝin per la kolbrido, por ke ĝi ne alvenu laca kaj tiele pli bone impresu eventualajn aĉetantojn.

         Subite:

         – Kia stultaĵo! – ekkriis vojaĝanto, kiam li vidis ilin. – La kompatinda maljunulo piede! Kia sensencaĵo! Ĉu tio estas promeso al iu sanktulo, pentofaro aŭ kadukeco?…

         Kaj li ridis kaj foriris. Continue lendo “Lobato en Esperanto – 06”

Visitas: 341

Monteiro Lobato

Fábulas

Fábulas 8, 9, 10, 11, 12,13 e 14

 

08 – O velho, o menino e a mulinha

         O velho chamou o filho e disse:

         – Vá ao pasto, pegue a mulinha e apronte-se para irmos à cidade, que quero vendê-la.

         O menino foi e trouxe a mula. Passou-lhe a raspadeira, escovou-a e partiram os dois a pé, puxando-a pelo cabresto. Queriam que ela chegasse descansada para melhor impressionar os compradores.

         De repente:

         – Esta é boa! – exclamou um viajante ao avistá-los. – O animal vazio e o pobre velho a pé! Que despropósito! Será promessa, penitência ou caduquice?…

         E lá se foi, a rir. Continue lendo “Monteiro Lobato”

Visitas: 127

Monteiro Lobato en Esperanto – 06

FABLOJ

Fabloj 1, 2, 3, 4, 5, 6 kaj 7

 Tradukis Jorge Teles

 

01 – La bona formiko

         Estis juna cikado, kiu havis la kutimon fajfadi proksime al formikejo. Ĝi nur haltis kiam ĝi estis laca; kaj ĝia amuzo estis rigardadi la formikojn en ilia eterna tasko provizi la deponejojn.

         Sed la bona vetero fine pasis kaj venis la pluvoj. Ĉiuj bestoj tremadis kaj dormetadis la tutan tagon en siaj nestotruoj.

         La kompatinda cikado, senhejma sur sia seka branĉeto antaŭ ĉi profunda problemo, decidis serĉi helpon de iu.

         Kun vundita flugilo kaj lamante, ĝi iris al la formikejo. Kaj frapis – tok, tok, tok…

         Aperis formiko, envolvata en lana ŝalo.

         – Kion vi volas? – ĝi demandis, dum ĝi ekzamenadis la malĝojan almozulon, malpuran je koto kaj tusantan.

         – Mi serĉas helpon. La malbona vetero ne haltas kaj mi…

         La formiko rigardis ĝin de supre malsupren. – Kaj kion vi faris dum la bona vetero, ke vi ne konstruis vian domon? Continue lendo “Monteiro Lobato en Esperanto – 06”

Visitas: 545