Categoria: Lobato en Esperanto

La naftoputo de la Vicgrafo

 Ĉapitroj 11 kaj 12

 

11 – Finfine petrolo!

Post 700 metroj da borado la geknaboj rimarkis, ke sinjoro Kalamazoo kaj la kemiisto-geologiisto tre atentis pri la materialoj kiuj venadis el la fundo de la puto. Ili kolektadis tiujn cilindrojn de roko akiritajn per la rotacia borado. En aparta remizo maldekstre de la turo, tiuj pecoj estis metitaj unu sur la alian kaj formadis altajn staplojn, kun kartoj indikante la profundojn el kiuj ili venis. Tiamaniere, la subgrundo en tiu loko estis perfekte konata.

Peĉjo profitis ĉi informojn por desegni la Geologian Projekcion de la Lando de Avinjo, laŭ la laboro de sinjoro Ĉampignon. Li markis sur la papero, per horizontalaj linioj, la tavolojn kaj indikis la dikecon de ĉiu el ili kaj la materialon el kiu ili estis kunmetitaj. Tiu Geologia Projekcio estis najlata sur la muro de la manĝoĉambro, en malsamaj pecoj, kaj okupis la tutan muron. Continue lendo “Lobato en Esperanto – 08”

La naftoputo de la Vicgrafo

 Ĉapitroj 09 kaj 10

 

9 – La puto ekas

      Je la tagiĝo de la sekva tago, la hejmisto ekbruligis la vaporkaldronon por ke la laboroj pri la borado de Karamingao numero 1 komencu je la 8-a matene. Tion, sinjoro Kalamazoo ordonis. Estis granda evento, kiun Peĉjo decidis festi per eksplodigo da petardoj venintaj el la vendejo de Elija la Turko. Bedaŭrinde la petardoj, kiel ĉio alia en tiu vendejo, estis falsaj, kaj nur unu aŭ du el ili eksplodis, kaj tre mallforte.

         Ili invitis sinjorino Benta kaj la nigrulino por ĉeesti je la inaŭguro.

         – Ho, Madono! – ekkriis onklino Nastasja, kiam ŝi vidis la turon de proksime. – Kiom da feraĵoj! Sinjoro Peĉjo ŝanĝis la “vizaĝon” de la bieneto, sinjo. Oni nenion rekonas. Ŝajnas eksterlanda urbo, kun tiuj domoj por la laboristoj kaj la “vileo” de  tiu sinjoro. Kaj kio pri la vizaĝoj de la viroj? Unu pli stranga ol la alia. Tiu tie, ruĝa kiel ŝinko. Kaj tiuj malproksime, kun ege flavaj haroj. Ho, Dio!… Continue lendo “Lobato en Esperanto – 08”

La naftoputo de la Vicgrafo

 Ĉapitroj 07 kaj 08

  

7 – Post tagmanĝo

         Post la manĝo, la infanoj kuris al la kampo. Tie estis la Vicgrafo pensema pri la daŭrigo de la geologia studado.

         – Do, ni daŭrigu nian studadon.

         Peĉjo reagis. Li tuj rimarkis, ke ili pasigos almenaŭ unu jaron ĉe teoriaj studoj antaŭ ol komenci la puton – kaj ĉar nur la puto interesis lin, li invitis Nazulinon kaj Emiljan al alia striko.

         – Jes – li diris – se ni sekvas la Vicgrafon ni pasigos la tutan vivon ene de tiuj nefineblaj studoj kaj neniam ni trovos petrolon. Nia Vicgrafo estas tro libreca. Ni devas deklari strikon. Ĉu vi akceptas?

         – Jes – konsentis ambaŭ, ankaŭ lacaj pri teoria scienco.

         Peĉjo turnis sin al la saĝulo kaj diris:

         – Fermu la libron, Vicgrafo. Ni decidis komenci la puton nun, nunece nun. Continue lendo “Lobato en Esperanto – 08”