Posts

Publicado em

Monteiro Lobato en Esperanto – 01

La Bieneto de la Flava Pego

Naŭa parto: La Cirko de la Ĉevaletoj

Tradukis: Jorge Teles

1 – Kirurgia operacio

            Post la konkurso pri fabrikado de la frato de Pinokjo, okazis alia tre amuza konkurso en la bieneto de Sinjorino Benta – la konkurso pri tiu, “kiu havas la plej bonan ideon”. Kiu gajnis estis Emilja, kun ŝia mirinda ideo pri “la cirklo de la eksĉevaletoj”. Sinjorino Benta, kiu estis la konkursojuĝisto, opiniis, ke la ideo estas tre bona, sed ridis pri la titolo.

            – Ne estas ” cirklo “, Emilja, nek “eksĉevaleto”. Estas cirko de la ĉevaletoj.

            – Tamen ĉiuj diras tiele, – replikis la obstina estaĵeto.

            – Vi tre eraras. Mi ne diras tion. La Vicgrafo, kiu preskaŭ transformiĝas en homon, ankaŭ ne diras tion.

            Emilja insistis, insistis kaj fine akceptis nur duonon de la sugesto.

            – Ĉar vi tiel “insistas”, ni diru cirko de eksĉevaletoj.

            Sinjorino Benta plie insistis kaj diris, ke la diminutivo de ĉevalo estas ĉevaleto kaj pro tio, eksĉevaleto estas fuŝaĵo. Sed la pupo ne akceptis. Continue lendo “Monteiro Lobato en Esperanto – 01”

Publicado em

O Sítio… Nona Parte

REINAÇÕES  DE  NARIZINHO

Nona Parte: O Circo De Cavalinhos

1 – A operação cirúrgica

            Depois do concurso para a fabricação do irmão de Pinóquio, houve no sítio de dona Benta outro concurso muito engraçado – o concurso de “quem tem a melhor idéia”. Quem venceu foi a Emília, com a sua estupenda idéia de um “círculo de escavalinho”. Dona Benta, que era o juiz do concurso, achou muito boa a lembrança, mas deu risada do título.

            — Não é “círculo”, Emília, nem “escavalinho”. É circo de cavalinhos.

            — Mas toda gente diz assim — retorquiu a teimosa criaturinha.

            — Está muito enganada. Eu também sou gente e não digo assim. O Visconde, que está quase virando gente, também não diz assim.

            Emília teimou, teimou, e por fim acabou aceitando só metade da emenda.

            — Já que a senhora “faz tanta questão”, fica sendo circo de escavalinho.

            Dona Benta ainda insistia, dizendo que o diminutivo de cavalo é cavalinho e que portanto escavalinho era asneira. Mas a boneca não se deu por vencida. Continue lendo “O Sítio… Nona Parte”

Publicado em

Monteiro Lobato en Esperanto – 01

La Bieneto de la Flava Pego

Oka Parto: La Frato de Pinokjo

Tradukis: Jorge Teles

1 – La frato de Pinokjo

            – Kompatinda avinjo! – diris Nazulino unu tagon. – Post tiom da rakontado ŝi iĝis seka kiel sensuka akaĵuo; ni elpremas, elpremas kaj ne restas eĉ unu guto da historio.

            Tio estis vera – tiel vera, ke la bona Sinjorino bezonis skribi al librovendisto en San-Paŭlo, por peti ke li sendu ajnan libron por infano.

            La libristo tion faris. Li sendis unu kaj poste alian kaj poste alian kaj fine li sendis Pinokjon, de la itala verkisto Carlo Collodi.

            – Vivu! – kriis Peĉjo, kiam la kuriero liveris la pakon. – Mi legos ĝin sub la ĵabutikaba arbo.

            – Atendu! – diris Sinjorino Benta. – Tiu, kiu legos Pinokjon tiamaniere ke ĉiuj aŭskultos, estas mi mem, kaj mi legos nur tri ĉapitrojn potage, do la libro daŭras kaj ankaŭ nia plezuro daŭras. Tio estas la saĝo de la vivo.

            – Kia domaĝo! – murmuris la knabo kun mieno de seniluziiĝo. – Se ne ekzistus ĉi saĝo de la vivo, pri kiu mi neniam aŭdis, hodiaŭ mem mi povus legi la libron kaj lerni la tutan historion de Pinokjo. Sed ne! Ni devas iri laŭ la rapido de bovĉarego dum varma sunplena tago – njen, njen, njen… Continue lendo “Monteiro Lobato en Esperanto – 01”